Loyale hond wacht dagen buiten het ziekenhuis op haar baasje die niet komt

Er is geen groter verdriet dan het verlies van je favoriete persoon in de wereld!

Zelfs onze trouwe viervoeters voelen dit verdriet.

In Compton, Californië, is er een verhaal over een één jaar oude hond die niet kon accepteren dat haar baasje nooit meer terug zou komen van het ziekenhuis.

Deze dappere hond wachtte dagenlang, zelfs tijdens een orkaan, in de hoop haar baasje terug te zien.

Het is een verhaal over liefde en loyaliteit dat je diep in het hart zal raken.

Een liefdevolle band

Het baasje van Hilary werd erg ziek en moest met spoed naar het Martin Luther King ziekenhuis.

Hilary begreep niet wat er gebeurde, maar ze wist dat ze bij hem moest zijn.

Ze volgde de ambulance de hele weg naar het ziekenhuis. Ze was zo trouw.

Het lange wachten

Toen ze het ziekenhuis bereikten, keek Hilary toe hoe haar baasje op een brancard naar binnen werd gebracht.

Ze wilde zo graag bij hem zijn, maar de beveiliging van het ziekenhuis hield haar tegen bij de deur. Ze begreep niet waarom ze haar niet binnenlieten.

Helaas overleed haar favoriete persoon kort nadat hij was opgenomen, maar dat wist ze niet!

Tien lange dagen lang wachtte Hilary buiten het ziekenhuis, in de hoop dat haar baasje naar buiten zou komen.

Ze at niet en had geen veilige plek om te slapen. Ze staarde alleen maar naar de ingang van het ziekenhuis, wachtend tot hij naar buiten zou komen.

Een sprankje hoop

Het ziekenhuispersoneel zag hoe trouw Hilary was en wilden haar helpen.

Ze belden Suzette Hall van Logan's Legacy, een reddingsorganisatie voor honden, om hulp.

Suzette was ontroerd door Hilary's verhaal en wist dat ze moest helpen.

Suzette zette een val op met lekkers om Hilary te lokken. Ze keek toe hoe de hond in de val liep.

Zelfs nadat ze gered was, bleef Hilary in de richting van het ziekenhuis kijken, in de hoop haar baasje te zien.

Een nieuw begin

Suzette bracht Hilary naar het Camino Pet Hospital om er zeker van te zijn dat ze gezond was.

Daarna werd ze in een liefdevol pleeggezin geplaatst bij Laura, die haar best deed om Hilary te helpen herstellen.

Het ziekenhuispersoneel had haar Hilary genoemd (naar de orkaan die ze had overleefd).

Hilary begon zich langzaam aan te passen aan haar nieuwe leven en maakte vrienden met mensen en andere honden.

Hilary's verhaal is een verhaal van liefde en loyaliteit. Hoewel ze haar eerste eigenaar altijd zal herinneren, is ze op zoek naar een nieuwe familie. Ze zal geluk brengen in een nieuw huis en een nieuwe start maken.

Zoals Suzette Hall zei: